ÜLKE VE TOPLUMUN BÜTÜNLEŞTİRİLMESİ
Geçen yüzyılın 1990’lı yıllarında Rusya ülkede karışıklığa sebep olan birçok olayla sarsıldı. Bunlar; Aralık 1991 tarihinde SSCB’nin dağılması, piyasa ekonomisine geçiş döneminde “şok tedavi” politikası, değişik erk güçleri arasındaki çatışma, federal birimlerin "egemenlik gösterisi" olarak sıralanabilir.
26 Mart 2000 yılında toplumda birlik ve bütünlüğün sağlanmasını öncelikli görevi ilan eden V.Putin’in Devlet Başkanı seçilmesiyle durum düzelmeye başladı. Bu dönemde, devlet Başkanını vatanseverlik, demokrasi, özgürlük, sosyal ağırlıklı çağdaş pazar ekonomisi değerlerine, uluslararası camiada ülke çıkarlarının korunması gerektiğine inanan geniş seçmen tabanı destekledi. Rus önderin destekleyeni sağlam ve merkezci çoğunluk oldu.
Rusya Federasyonu yeni yönetiminin başlıca çabası Rusya Federalizmini pekiştirmeğe yöneliktir. Mayıs 2000 tarihinde Devlet Başkanının Kararnamesiyle ülkede esas 7 federal bölge oluşturuldu: Merkezi, Kuzey-Batı, Güney, Volga boyu, Ural, Sibirya ve Uzak Doğu. Devlet Başkanının bu vilayetlerdeki yetkili temsilcileri federal yasalara uygun olarak, -Rusya Federasyonu federe birimlerinde daha önceleri kabul edilmiş mevzuatın federal yasalara uyumlaştırılmasına ve devlet egemenliğinin pekiştirilmesine yardımcı olacaktı. Yine federalizmin pekiştirilmesi bağlamında 2000 yılında Devlet Başkanı tarafından bünyesinde Rusya’nın tüm 89 bölgesinin Yöneticilerini bulunduran geniş danışma yetkilerine sahip Devlet Konseyi oluşturuldu. Aynı tarihte parlamentonun üst Meclisi olan Federal Konsey devamlı çalışan bir organa dönüştürüldü. Hali hazırda bu organ, 1 Ocak 2002 tarihine kadarki dönemde olduğu gibi, Rusya Federasyonu federe birimlerinin yasama ve yürütme organları başkanlarından değir, bu organları temsil eden delegelerden oluşacaktı.
Rusya devletçiliğinin sağlamlaştırılması süreci çerçevesinde önemli değişiklikler yerel yönetimlerle ilgili de yaşandı. Bu değişiklikler kapsamında yerel yönetimlerin küçük işletmeler ve toprağın kullanılmasından dolayı ödenen vergi gelirleri dâhil, kayda değer ölçüde gelir kaynağı oluşturuldu. Şu anda Rusya Federasyonu yönetim organlarının kapsamlı ve verimli işleyişini sağlayabilecek idari reformlar devam etmektedir.
Toplumsal güçlerin birlik ve bütünlüğünü sağlamak açısından önemli adım ülkedeki siyasi partilerin büyümesi ve buna uygun olarak sayılarının azalması oldu. 2001 tarihinde siyasi partilerin oluşturulması için, ayrıca üye sayısı konusunda daha büyük kıstaslar öngören (en az 10 bin üye), “Rusya Federasyonu Siyasi Partiler Kanunu”nun yürürlüğe girmesiyle bu süreç daha da hızlandı. 1999 yılı seçimleri öncesi 199’dan fazla siyasi parti bulunmaktayken, bu gün 40’ın üzerinde siyasi parti kayda alınmıştır. Ülkede en büyük kitle partisi 500 bin üyeden oluşan “Yedinaya Rossiya” (Birleşik Rusya) partisidir.
Rusya’nın sivil toplum örgütleri-sosyal yardım ve dayanışma, gençlerin ve kadınların hareketleri, gaziler örgütleri, bilimsel, kültürel, milli ve etnik, çevreyle ilgili, hukuk savunucuları örgütleri, araştırma ve eğitim merkezleri, mesleki ve girişimci birlikleri ve diğer örgütlerin faaliyetleri de aktifleşmektedirler. Bu tür örgütlerin sayısı 75 bini aşkın, faal üyelerinin sayısı 3-5 milyondan fazladır.
Devlet Başkanı haklı olarak Rusyalıların mutlak çoğunluğunun önderi sayılabilir. Kamuoyu yoklamaları ve sosyolojik araştırmaların sonuçlarına göre ülke vatandaşlarının %70’i Putin’e destek vermektedir. Bunun ise önemli gerekçesi sadece ülkenin birlik ve bütünlüğünün sağlanması değil, aynı zamanda ekonominin istikrarlı şekilde büyümesidir.
26 Mart 2000 yılında toplumda birlik ve bütünlüğün sağlanmasını öncelikli görevi ilan eden V.Putin’in Devlet Başkanı seçilmesiyle durum düzelmeye başladı. Bu dönemde, devlet Başkanını vatanseverlik, demokrasi, özgürlük, sosyal ağırlıklı çağdaş pazar ekonomisi değerlerine, uluslararası camiada ülke çıkarlarının korunması gerektiğine inanan geniş seçmen tabanı destekledi. Rus önderin destekleyeni sağlam ve merkezci çoğunluk oldu.
Rusya Federasyonu yeni yönetiminin başlıca çabası Rusya Federalizmini pekiştirmeğe yöneliktir. Mayıs 2000 tarihinde Devlet Başkanının Kararnamesiyle ülkede esas 7 federal bölge oluşturuldu: Merkezi, Kuzey-Batı, Güney, Volga boyu, Ural, Sibirya ve Uzak Doğu. Devlet Başkanının bu vilayetlerdeki yetkili temsilcileri federal yasalara uygun olarak, -Rusya Federasyonu federe birimlerinde daha önceleri kabul edilmiş mevzuatın federal yasalara uyumlaştırılmasına ve devlet egemenliğinin pekiştirilmesine yardımcı olacaktı. Yine federalizmin pekiştirilmesi bağlamında 2000 yılında Devlet Başkanı tarafından bünyesinde Rusya’nın tüm 89 bölgesinin Yöneticilerini bulunduran geniş danışma yetkilerine sahip Devlet Konseyi oluşturuldu. Aynı tarihte parlamentonun üst Meclisi olan Federal Konsey devamlı çalışan bir organa dönüştürüldü. Hali hazırda bu organ, 1 Ocak 2002 tarihine kadarki dönemde olduğu gibi, Rusya Federasyonu federe birimlerinin yasama ve yürütme organları başkanlarından değir, bu organları temsil eden delegelerden oluşacaktı.
Rusya devletçiliğinin sağlamlaştırılması süreci çerçevesinde önemli değişiklikler yerel yönetimlerle ilgili de yaşandı. Bu değişiklikler kapsamında yerel yönetimlerin küçük işletmeler ve toprağın kullanılmasından dolayı ödenen vergi gelirleri dâhil, kayda değer ölçüde gelir kaynağı oluşturuldu. Şu anda Rusya Federasyonu yönetim organlarının kapsamlı ve verimli işleyişini sağlayabilecek idari reformlar devam etmektedir.
Toplumsal güçlerin birlik ve bütünlüğünü sağlamak açısından önemli adım ülkedeki siyasi partilerin büyümesi ve buna uygun olarak sayılarının azalması oldu. 2001 tarihinde siyasi partilerin oluşturulması için, ayrıca üye sayısı konusunda daha büyük kıstaslar öngören (en az 10 bin üye), “Rusya Federasyonu Siyasi Partiler Kanunu”nun yürürlüğe girmesiyle bu süreç daha da hızlandı. 1999 yılı seçimleri öncesi 199’dan fazla siyasi parti bulunmaktayken, bu gün 40’ın üzerinde siyasi parti kayda alınmıştır. Ülkede en büyük kitle partisi 500 bin üyeden oluşan “Yedinaya Rossiya” (Birleşik Rusya) partisidir.
Rusya’nın sivil toplum örgütleri-sosyal yardım ve dayanışma, gençlerin ve kadınların hareketleri, gaziler örgütleri, bilimsel, kültürel, milli ve etnik, çevreyle ilgili, hukuk savunucuları örgütleri, araştırma ve eğitim merkezleri, mesleki ve girişimci birlikleri ve diğer örgütlerin faaliyetleri de aktifleşmektedirler. Bu tür örgütlerin sayısı 75 bini aşkın, faal üyelerinin sayısı 3-5 milyondan fazladır.
Devlet Başkanı haklı olarak Rusyalıların mutlak çoğunluğunun önderi sayılabilir. Kamuoyu yoklamaları ve sosyolojik araştırmaların sonuçlarına göre ülke vatandaşlarının %70’i Putin’e destek vermektedir. Bunun ise önemli gerekçesi sadece ülkenin birlik ve bütünlüğünün sağlanması değil, aynı zamanda ekonominin istikrarlı şekilde büyümesidir.
